2024-04-29
Lyrics
Het leek zo klein, maar groeide razendsnel Tot een monster zonder genade, natuurlijk ontembaar Nog voor de nacht viel, stond de hemel in vuur De zon verdreven door het rood en oranje gevecht Men stond machteloos, maar niet zonder moed Het gevecht aangegaan, elke seconde telt Brand brak uit, 't vuur verwoestend, wild en fel In het hart van de stad klinkt de angstige bel De vlammen laaien, huizen, herinneringen verdwenen Maar de mensen zij aan zij, de hoop nog niet versteend Alles gaat verloren, maar samen staan we sterk Onder de as en rook, daar verricht men 't werk Water stroomt, de slangen vol van kracht De vuren doven langzaam in de nacht Hand in hand, door verdriet en schade heen Schouder aan schouder, niemand is alleen Onzichtbare tranen, door roet zwart getekend Maar de liefde voor de stad, blijvend en ongekend De ochtend komt, de hemel kleurt weer blauw Een nieuwe dag breekt aan, de stad herrijst gauw De gemeenschap bouwt op, de straten weer bekend Met elke steen die wordt gelegd, wordt de angst meer genegeerd Samen sterk, de pijn wordt zacht In de harmonie van 't herbouwen gevonden kracht Door de vlammen heen, toch een nieuwe start Met de dageraad, een warmte in elk hart Dit is onze stad, door vuur getest, maar puur Op de fundamenten van het oude, bouwen wij de toekomst, uur voor uur [Chorus] Samen uit de as herrezen, met een lach en met een traan De gevels terug, de pleinen open, 't leven zal weer doorgaan
