Lyrics

In nebulis temporum oblitis, Tollitur Turris Seti, maesta et superba. Sub aspectu siderum, surgit, Custos secretorum, mysteriorum antiqui aevi. Ex profundo aetatum, cantus surgunt, Laudentes deum-serpentem, dominum tenebrarum. Per ventos, preces resonant, Ut eius potentia aeterna permaneat. Sonet procession Turris Seti, Symbolum potentiae, mysteriorum et gloriae. Ut deus-serpens dirigat gressus nostros, In umbra et lumine, in aeternum. Murmura ventorum portant arcane loquelas, In aulam paganorum, lux et tenebrae se miscent. Mysteria sacra palam facta, chori sacrorum, Cantant in honorem, deitatum antiquarum. Abyssus voci resonat, caecis melodiis, Fumus ad caelum tollitur, spiralis et gravis. In altum palatii arcana revelantur, Vox chori in tenebris, melos sacrum intonant. Flammae rituales, caeruleo lumine ardentes, Sacra fumantia, ad deorum sedes volant. Vestes sacerdotum, serico auratoque textae, Adorant altares, mystica verba ferunt. Signa siderum in templo videntur, Lumina obscura, sed fervida in sancto. Voces aetheras, deitas invocant, Oraculum, motu sollemni, dedicatur. Ritus antiquus, in marmore et auro, Vestigia divum, in praesentia nostra. Aras antiquas, praesentes nunc et semper, Voce ebori facta, deos manesque invocant. Luna pandente, secreta panduntur, Magicae resonant, in obscuro caelo fulgent. Templi penetralia, aetheris sacerdotum, Praeteritis et futuris, aenigma sacrum.